پیش‌نوشت:
شمارۀ 12 این قسمت برایم بسیار خوشایند بود. برای من این موضوع را تداعی می‌کند که 3ماه است که به چنین سبک نوشته‌هایی پایبند بوده‌ام و برای کسی مثل من که به دنبال فرار از چارچوب و قوانین است، خبر بسیار خوبی است.
اصل نوشته:
سؤال:
#فقط3خط بنویسید وقتی کسل و بی حوصله هستید معمولا چه کاری انجام می دهید؟
دست‌نوشتۀ نویسنده:
(1)
سالیان دور، بهترین مسکن برای روزهایی که از همه چیز و همه کس خسته می‌شدم، "پرخوری" بود.
احساس غریبی به من می‌گفت: هرچه بیشتر بخوری، آرامش بیشتری کسب می‌کنی. من هم به این احساس غریب -ساده‌لوحانه- اعتماد کردم و نتیجه چندان خوشایند نبود.
(2)
از چندماه قبل به این طرف (ماهیان دور!)، "پیاده‌روی" را به گزینه‌های روی میزم اضافه کرده‌ام. این گزینه در مقایسه با گزینۀ قبل (پرخوری)، مزایایی بیشتری دارد.
هم انرژی‌ات را -کمی تا قسمتی- تخلیه می‌ند هم اینکه نه تنها باعث افزایش وزن نمی‌شود، که اگر اصولی پیاده‌روی کنیم، چه بسا باعث کاهش وزن‌مان نیز بشود.
هرچه که است، فکر می‌کنم بهتر از گزینۀ قبلی باشد.
(3)
چند روزی درگیر درس آرکتایپ‌های سیستمی (1): جابجایی بار در سیستم بودم. امیدوارم شما مثل من، از اسم آن نترسید.
(از اصطلاح راهکارهای بنیادین (Fundamental Solutions) و راهکارهای نشانه‌محور (Symptomatic Solutions) در متن درس استفاده شده است.)
به نظرم "پرخوری" و "پیاده‌روی"، شاید جزو راهکارهای نشانه‌محور به حساب آیند ولی اگر بخواهم گزینۀ دیگری را به صورت جدی امتحان کنم، شاید "نوشتن" روی کاغذ من را بیشتر به نتیجه برساند (تحتِ عنوان راهکار بنیادین و به تعبیر من، راهکاری اصولی).
البته اگر بتوانم در آن شرایط، خودم را قانع کنم که دست به قلم شوم و سؤال‌های درست و درمانی از خودم بپرسم (مثل اینکه: 1. الآن از چه چیزی ناراحتم؟ 2. چه کاری می‌توانم برای بهبود شرایط الآنم انجام دهم؟،) احتمالاً به نتیجۀ بهتری برسم و حتی بتوانم دلیل اصلی ناراحتی را بفهمم چون با 2گزینۀ اول، علناً مشکل را سرکوب کرده‌ام و فقط می‌خواستم آن را فراموش کنم اما در مورد آخر، نه تنها فراموش نکرده‌ام، که برعکس آن را به خودم یادآوری می‌کنم و سپس تصمیم می‌گیرم که بهترین تصمیم در حال حاضر چه می‌تواند باشد.
مورد آخر را چند باری امتحان کرده بودم ولی امروز به این نتیجه رسیدم که بیشتر از قبل، چنین چیزی را امتحان کنم.
ارادتمندِ شما،
سینا شهبازی.
